اثر شیاف پروستاگلندین e۲ و سوند فولی داخل سرویکس در ایجاد آمادگی دهانه رحم قبل از القا زایمان با اکسی توسین

سابقه و هدف: پروستاگلندین e2 و سوند فولی داخل سرویکس دو روش آمادگی سرویکس قبل از القاء زایمان با اکسی توسین می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر سوند فولی داخل سرویکس و شیاف 3 میلی گرمی پروس تاگلندین در آمادگی سرویکس قبل از القا زایمان با اکسی توسین انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 89 خانم با حاملگی اول که در درمانگاه مامایی جهت القا لیبر بستری شده بودند و در معاینه اولیه نمره بی شاب کمتر از 5 داشتند وارد مطالعه شدند و بصورت تصادفی شیاف پروستاگلندین e2 (44 نفر ) و یا سوند فولی داخل سرویکس ( 45 نفر ) دریافت کردند. میزان آمادگی سرویکس، فراوانی استفاده از اکسی توسین، روش زایمان و عوارض مادری در دو گروه مورد بررسی قرار گرفت . اطلاعات توسط نرم افزار آماری spss و با آزمون های p‏aired and unpaired t-test ،mann-whitney و exact s fisher&apos; آنالیز گردید.میانگین سن زنان در گروه دریافت کننده شیاف پروستاگلندین و سوند فولی داخل سرویکس بترتیب 23.3±3.8 و 22.3±3.4 سال بود (p>0.05). متوسط نمره بی شاب اولیه در دو گروه پروستاگلندین e2 و سوند فولی داخل سرویکس اختلاف معنی داری نداشت (p>0.05). نمره بی شاب بعد از مداخله در گروه سوند فولی داخل سرویکس 5.8±1.4 و در گروه پروستاگلندین e2 6.4±1.65 بود (p>0.05). القاء با اکسی توسین در گروه سوند فولی بیشتر از شیاف پروستاگلندین e2بود (p<0.05میزان سزارین در گروه دریافت کننده شیاف پروستاگلندین e2، 40.9 درصد و گروه سوند فولی داخل سرویکس 33.3 درصد بود که از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشت (p>0.05) میزان عوارض مادری در دو گروه هم تفاوتی نداشت. استنتاج: تاثیر هر دو روش پروستاگلندین e2 و سوند فولی داخل سرویکس برای آماده سازی سرویکس قبل از القاء زایمان با اکسی توسین یکسان بود.